Ilse geeft colleges voor ouderen: “Niet iedereen in een verpleeghuis houdt van bingo”

Stichting Oud Geleerd Jong Gedaan organiseert colleges voor ouderen, door studenten. Ilse Nieuwland valt het op dat mensen wel oud willen worden maar niet oud willen zijn. Het vrijwilligerswerk op een geriatrische afdeling na haar studie inspireerde haar tot het geven van colleges.

Ilse was verantwoordelijk voor de dagbesteding. Ze las een krant met ouderen, dronk een kopje koffie, zorgde dat ze naar buiten konden of andere leuke dingen konden doen. “Het was een van de leukste baantjes die ik ooit heb gehad. En toch moest ik, iedere dag, verantwoorden aan vrienden en familie waarom ik dit werk doe. Want waarom zou ik dingen organiseren voor mensen met dementie die het morgen toch weer vergeten zijn?

Misvattingen

“Dit lot staat ons allemaal te wachten”, zegt Ilse. “We worden iedere dag allemaal weer een beetje ouder.” Er leven een aantal misvattingen over oud zijn. “De eerste misvatting is dat als je een verpleeghuis in loopt, je automatisch houdt van bingo. De tweede is dat op het moment dat als je de 65 bent gepasseerd, je niets meer wil leren, je niet nieuwsgierig mee bent. En de derde is dat als je dementie krijgt, je wordt gereduceerd tot patiënt.”

Om deze misvattingen de wereld uit te krijgen, is Ilse samen met haar beste vriendin interactieve colleges gaan organiseren voor ouderen, door studenten. De studenten gaan naar een plek waar ouderen bij elkaar komen om over hun passie of vakgebied te vertellen. “Dat kan gaan over filosofie, psychologie, kunstgeschiedenis of over kunstmatige intelligentie.”

Interactief

In de colleges gaat jong in gesprek met de ouderen en andersom. “De ouderen krijgen het podium om hun kennis te delen. Ze kunnen laten zien dat ze na jarenlange levenservaring al die kennis nog hebben. Jongeren leren daarvan.”

Na de collegereeks van vier keer een uur krijgen de ouderen een certificaat van deelname. Een vrouw kwam na de uitreiking enthousiast naar Ilse toe. “Nu heb ik bij het volgende koffiemoment met mijn kleinzoon heel veel te bespreken, zei ze.” Haar kleinzoon studeert, net als zijn oma gedaan had, psychologie. “Nu konden ze het eindelijk over de experimenten van Pavlov hebben.”

Ilse hoopt dat als ze oud is, ze ook deze colleges van bevlogen studenten kan volgen. Nu wil ze ook al alle leergierige ouderen in Nederland bereiken. “Ik hoop dat we met zijn allen gaan streven naar een maatschappij waar een leven lang leren centraal staat. Want persoonlijke groei is niet afhankelijk van leeftijd.”

Titelfoto: Tim Mossholder – Unsplash