Goede voornemens

Columnisten hebben een bepaalde uitstraling. Een beeld wat veel mensen bij een columnist hebben is: iemand met een scherpe blik, duidelijke mening, dikke huid, houdt van in de schijnwerpers staan en altijd én overal zijn of haar mening willen vertellen en anderen daarvan willen overtuigen.

Ik pas niet zo goed in dat hokje. Als ik tegen mensen vertel dat ik liever niet op een podium sta dan wordt dat vaak een beetje lacherig afgedaan als valse bescheidenheid. Nou, ik vind dat gewoon echt heel erg spannend. Natuurlijk heb ik wel een mening, maar wie niet? Maar mijn mening is niet altijd zwart of wit. Ik hou juist van alle tinten grijs.

Letterlijk en figuurlijk. Dan doel ik niet op de film, want die vond ik echt enorm slecht. Nee, ik bedoel dat ik hou van water bij de wijn doen. Nee, wacht, gadverdamme, dat is ook een heel slecht voorbeeld. Wat ik wil zeggen is dat ik vaak een voorkeur heb voor de middenweg. Voor écht luisteren naar wat de ander zegt, je inleven en een stapje naar elkaar toe zetten. Samenwerken. 

Echt liefhebben

Ik ben er namelijk de laatste jaren achter gekomen dat je niet alles alleen kunt doen. Nu denk je als lezer misschien; goh Peeters, wist je dat nog niet? Nee, dat wist ik oprecht nog niet. Ik heb namelijk heel lang gedacht dat het mijn levensles was om te leren dat je op niemand anders kunt vertrouwen dan jezelf. Dat als je wil dat iets goed gebeurt, je het beste zelf de touwtjes in handen kan nemen. Dat als je niet gekwetst wilt worden, je het beste ook niemand toe kan laten.

Dat is niet waar. Alles altijd alleen willen doen, maakt je niet sterk, het maakt dat je een harnas hebt, meer niet. Dat harnas weerhoudt je juist. Als je niet durft te vertrouwen, kun je ook niet echt liefhebben. En als je niet echt lief hebt, kun je ook niet echt leven. 

Loslaten en vertrouwen

Ik heb als goede voornemen iets wat tegenstrijdig lijkt. Namelijk minder het vooraf bepaalde pad bewandelen en lekker mijn eigen weg kiezen, maar tegelijkertijd meer met de stroom meegaan. Voor mij voelt dat nu logisch. Loslaten en toch vertrouwen hebben. 

Ik hoop dat iedereen die dit leest in 2021 maar lekker mag verdwalen, want soms moet je even de weg kwijt zijn om te weten waar je heen wilt.

Titelfoto: Daniel Álvasd – Unsplash

Eefke Peeters (1979) is de nieuwe columniste van Goednieuws.nl. Met haar optimistische kijk op het leven en goede dosis zelfspot past Eefke goed in het Goednieuws.nl team. Eefke schrijft al jaren columns, heeft haar eigen Feel Good Magazine Vita en schrijft ook kinderboeken, die verdrietig beginnen, maar blij eindigen.

Iedere vrijdag lees je hier een nieuwe column. Dat kan van alles zijn; van actuele column tot ode aan de komkommer. En van een hoogstpersoonlijk stuk tot een schrijfsel dat je aan het denken zet. Geen vast onderwerp dus, maar wel een vaste toon; positiviteit! 
Meer weten over Eefke? Kijk op www.eefkepeeters.nl