Hoe klassieker, hoe slechter

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben gek op klassieke wijngebieden. Ik loop warm voor Bourgogne, Champagne of Châteauneuf-du-Pape. Het leuke van deze klassiekers is dat ze niet zo smaakconsistent zijn als de wijnen uit de nieuwe wereldlanden. Dat betekent dat we kunnen uitkijken naar een nieuwe oogst. Daar beoordelingen aan geven en van kunnen genieten.

Want eerlijk is eerlijk. Ik ken niemand die reikhalzend uitkijkt naar de release van een nieuw oogstjaar uit Chili, Argentinië of Australië. De weersomstandigheden zijn daar over het algemeen genomen jaarlijks constant en zijn daardoor veel minder een beslissende factor dan in bijvoorbeeld Bordeaux.

Sneeuw, hagel en regen

Het zijn juist de gekke weersverschijnselen die een oogstjaar grillig maken. Denk maar aan vorst in het voorjaar, waardoor een oogst al deels wordt verwoest voordat de zomer is begonnen. Of wat dacht je van een allesvernietigende hagelbui of een natte oogstmaand: die verandert geconcentreerde druiven opeens in nietszeggende waterbommen.

Als wijnschrijver lees ik veel oogstverslagen van wijnmakers en spreek ik ze daar ook wel eens persoonlijk over. Ik vraag dan vaak naar de verschillen in oogstjaren. Zo was er een eerlijke Nederlandse wijnmaker in Bordeaux die simpelweg een oogstjaar oversloeg toen ik hem vroeg: ‘Hoe waren de afgelopen vijf oogstjaren wat betreft kwaliteit?’ Hij zei: 2018 was goed. 2016 was magistraal. ’15 wordt door iedereen de hemel in geprezen, maar ’14 vind ik zelf beter.’ Ik vroeg vervolgens: ‘En hoe zit het dan met 2017?’ Waarop hij zei: ‘Laten we het daar maar niet over hebben.’

Eufemistisch taalgebruik

Maar ook mindere oogsten moeten worden verkocht. En daarvoor heeft men in Bordeaux een bijzondere vorm van eufemistisch taalgebruik ontworpen. Zo wordt er uitsluitend gesproken over fantastische jaren, goede jaren en klassieke jaren. Je kan dan zelf wel bedenken wat een ‘klassiek jaar’ betekent. 

Een andere manier om een matige oogst aan te duiden is door het gebruik van de term: ‘vroeg op dronk’. Logisch, want een matige wijn heeft een minder lange levensduur dan een goede wijn. In de praktijk lees je dan in een proefnotitie: ‘Deze Bordeaux uit 2017 heeft als voordeel dat hij niet de gebruikelijke tien jaar moet worden weggelegd. Integendeel. Hij geeft al direct drinkgenot.’ De betreffende wijnboer uit Bordeaux wist 2017 zelfs te omschrijven als een ‘zeer klassiek jaar’. Dan weet je pas echt dat je moet oppassen…

Titelfoto: We Speak Wine

Meer over Bas

Bas Korpel (1978) is vinoloog, wijnschrijver en recensent. Hij woont op een steenworp afstand van het Vondelpark waar hij dagelijks zijn hond Max uitlaat. Bas is getrouwd en heeft drie kinderen. Hij is de schrijver van Burp the other wine book. Jaarlijks proeft hij honderden wijnen, onder andere voor De Grote Hamersma, waar hij een van de recensenten van is.